THE GOD OF FORMULA 1

[dimitrise111]

29 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από εκείνη την μαύρη, αποφράδα ημέρα όταν το μονοθέσιο του "θεού" δεν έστριψε ποτέ στην Tamburello...
Ο #AyrtonSenna ήταν ο μεγαλύτερος πιλότος στην ιστορία της #Formula1, όχι φυσικά λόγω των περιορισμένων σχετικά τίτλων αλλά γιατί, όπως και ο τεράστιος #ColinMcRae στο WRC, είχε αυτό το... κάτι άλλο!
Ήξερες ότι έβλεπες μπροστά σου ένα μοναδικό φαινόμενο που δύσκολα θα το ξανασυναντούσες σε αυτήν την ζωή.
Βλέποντας ζωντανά τις τραγικές σκηνές με την Williams καρφωμένη στον τοίχο της Imola, ένιωθες κάτι μέσα σου να σπάει... Ήξερες ότι ο "θεός" δεν είναι πια ανάμεσα μας.

Πολλοί κατηγόρησαν την ομάδα, άλλοι την Renault, άλλοι την FIA, αν και δεν είχε ίσως τόσο σημασία καθώς το αποτέλεσμα δεν άλλαζε...
#SennaSempre

[Fanis]

Άιρτον Σένα. Αθάνατος 29 χρόνια μετά
Η Πρωτομαγιά του ’94 ήταν σκληρή. Σκληρή σαν τσιμέντο. Εκεί όπου έσκασε η Williams FW16, το μονοθέσιο που οδηγούσε ο Αϊρτον Σένα την αποφράδα μέρα.
Η στροφή «Ταμπουρέλο», στην πίστα της Ιμολα, στο Autodromo Enzo e Dino Ferrari, την 1η Μάη, ακριβώς 28 χρόνια πριν, έγινε ο τοίχος που έπληξε θανάσιμα τον πιο αγαπητό, τον πιο ταλαντούχο, τον πιο μαχητή οδηγό στη νεότερη ιστορία του σπορ. Εκλαψαν, δάκρυσαν, άλλοι θρήνησαν και άπειρα γράφτηκαν για τον βραζιλιάνο «θεό». Μπορεί και ο Ενζο Φεράρι μαζί με τον γιο του, Ντίνο, κάπου ψηλά να έκαναν το ίδιο.
Εκτοτε, η Ιμολα δεν θα ήταν ίδια. Ο Σένα είχε αυτό το μαγικό «κάτι». Δεν είχε να κάνει μόνο με τη φυσική του ταχύτητα. Δεν είχε να κάνει με τον τρόπο που «χόρευε» στη βροχή. Αλλωστε, είχε συνηθίσει ήδη από πιτσιρικάς, να βλέπει τον πατέρα του να βρέχει με το λάστιχο μία μικρή πίστα και εκεί, ο τετράχρονος Αϊρτον Σένα ντα Σίλβα, να μαθαίνει να στρίβει με το πρωτόλειο καρτ του. Δεν ήταν ούτε το πάθος με το οποίο πάλευε για το τελευταίο χιλιοστό του κάθε apex, όπως λέγεται στη γλώσσα του motorsport το κέντρο της καμπής.
Ο Σένα είχε τη συνολική προσωπικότητα, εκείνο το χαρισματικό κοκτέιλ χαρακτήρα, φιλοσοφίας, εσωτερικής ηρεμίας, αγωνιστικού και γενικότερου μενταλιτέ που υπερβαίνει την όποια δεξιοκινητική ικανότητα. Ηταν ο γλυκός μύστης της ταχύτητας.
Ως γνωστόν, η Williams, ένα τελειοθηρικό αλλά δύσκολο μονοθέσιο, έμελλε να γίνει το αυτοκίνητο με το οποίο μεταφέρθηκε στην επόμενη διάσταση της ζωής ή όπου, τέλος πάντων, θεωρεί ο καθένας.
Ξεκόλλησε στην αριστερή παρατεταμένη με κάποια 307 χλμ/ώ. και έσκασε στο αδυσώπητο τσιμέντο της Ταμπουρέλο με 233 χιλιόμετρα. Οπως έδειξε η τηλεμετρία, είχε προλάβει να πατήσει το φρένο για δύο δευτερόλεπτα. Μέσα σε δύο λεπτά, ο Σένα είχε χάσει 4,5 λίτρα αίματος – περίπου το 90% της συνολικής ποσότητας. Δεν έχει νόημα να γραφτεί το πώς, το γιατί και το διότι, ούτε οι βαθύτερες τεχνικές αιτίες για το πώς έσπασε η κολόνα του τιμονιού και όλα τα σχετικά που ανάγκασαν την ιταλική Δικαιοσύνη να βγάλει το πόρισμά της 13 χρόνια μετά το δυστύχημα. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως κανείς δεν συμπάθησε ξανά τις Williams.
Αντίθετα, το μονοθέσιο με το οποίο ταυτίστηκε ο Βραζιλιάνος ήταν η McLaren. Με αυτήν είχε κερδίσει τα τρία παγκόσμια πρωταθλήματα της καριέρας του (1988, 1990, 1991) και με μία τέτοια, επίσης, είχε κάνει τον τελειότερο γύρο που έγινε ποτέ στην ιστορία της F1. Είναι αυτός για τον οποίο ίσως και ο ίδιος θα ‘θελε να τον θυμόμαστε. Τότε, στο Μονακό, το ’88, στις κατατακτήριες δοκιμές. Οπως είχε πει ο ίδιος περιγράφοντας την οδήγησή του εκείνη τη μέρα στους δρόμους του πριγκιπάτου, «ένιωθα σαν να οδηγώ ενστικτωδώς. Βρισκόμουν σε μια διαφορετική διάσταση, σε ένα τούνελ, πέρα απ’ τη συνειδητότητά μου».
Ηταν η πιο έντονη, στα όρια της θρησκευτικής έκστασης, εμπειρία που είχε ζήσει. Στον αγώνα υπήρξε μια παρόμοια κατάσταση.
Ο Σένα, οδηγώντας σε ένα τελείως άλλο επίπεδο, άγγιξε ξανά την υπερβατική τελειότητα. Εστω και αν, όντας 55 ολόκληρα δευτερόλεπτά μπροστά από τον άσπονδο «ομόσταυλό» του, τον Αλέν Προστ, έκανε λάθος, χτύπησε τη μπαριέρα και έφυγε κατευθείαν για το διαμέρισμά του στο Μονακό. Δεν πήγε ούτε στα πιτ. Νομίζω αξίζει να δείτε το επίσημο, υπέροχο, συναισθηματικό βίντεο που είχε «ανεβάσει» η αγαπημένη του ομάδα για να τον τιμήσει (το λινκ στα σχόλια).
Ολο αυτό μάλλον δε θα ξαναγίνει ποτέ. Εγινε τότε. Καμία σχέση με το σήμερα. Οχι, φυσικά, για τον προφανή λόγο ότι ο Σένα είναι ήδη 29 χρόνια νεκρός. Αλλά για τον επίσης προφανή λόγο ότι είναι πιο πιθανό να αναστηθεί παρά να βγει ξανά ένας τέτοιος.
Senna per sempre.

[Edessaios]

Τελική ευθεία
Όπως όλοι οι «μεγάλοι», έτσι και ο Senna είχε προβλέψει το τέλος της ζωής του. Είχε ένα κακό προαίσθημα για εκείνον τον αγώνα… Σε όλες τις φωτογραφίες του από εκείνη την Πρωτομαγιά εμφανίζεται σκυθρωπός, με μια τραγική μελαγχολία χαραγμένη στο πρόσωπό του. Είχε επηρεαστεί βαθύτατα από το χαμό του Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ την προηγούμενη ημέρα και είχε παραβεί τους κανόνες της προληπτικής τελετουργίας που πάντοτε ακολουθούσε πριν από την εκκίνηση βγάζοντας το κράνος του ενώ καθόταν στο μονοθέσιο. Η έξοδος από την πίστα που οδήγησε στη σύγκρουση με τον τοίχο προκλήθηκε από την κατάρρευση της κολόνας του τιμονιού, από την οποία είχε αφαιρεθεί ένα κομμάτι, που είχε αντικατασταθεί μέσω ηλεκτροσυγκόλλησης με ένα μικρότερης διαμέτρου και διαφορετικής σύστασης χάλυβα. Λόγω της μικρότερης διαμέτρου, το καινούργιο τμήμα είχε εξ ορισμού και μικρότερες αντοχές στις πιέσεις, συνεπώς, όταν δεν άντεξε την καταπόνηση, έσπασε, αφήνοντας τον Senna χωρίς τιμόνι να κατευθύνεται προς τον τοίχο, στον οποίο προσέκρουσε με 215 χλμ./ώρα.
Williams Imola 1994
Η τροποποίηση, που πραγματοποιήθηκε για να βελτιωθεί η ορατότητα του Senna στο ταμπλό πίσω από το τιμόνι, σε συνδυασμό με λιμάρισμα των εσωτερικών του κόκπιτ, για την αύξηση του χώρου γύρω από τα χέρια του, ήταν εμφανώς πρόχειρη και κακότεχνη. Κατά τη σύγκρουση, ένα από τα κομμένα ψαλίδια της εμπρός ανάρτησης της Williams διαπέρασε το κράνος του Senna προκαλώντας τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από τις οποίες υπέκυψε. Όπως ορίζεται από τον ιταλικό νόμο, ο θάνατος ερευνήθηκε και ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη κατά των Φρανκ Γουίλιαμς, Πάτρικ Χεντ, Άντριαν Νιούι, δύο ιθυνόντων της πίστας και του υπευθύνου της FIA στη διεύθυνση του συγκεκριμένου αγώνα. Η δίκη, που ξεκίνησε το 1997 και ολοκληρώθηκε το 1999, αποτέλεσε παρωδία, χωρίς καμία ελπίδα να κάνει την αλήθεια να λάμψει, κυρίως λόγω της σωρείας εμφανών ψευδορκιών. Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ, δοκιμαστής το 1994 της Williams, ψευδομαρτύρησε ασυστόλως, καταθέτοντας ότι ήταν φυσιολογικό για το τιμόνι της μοιραίας FW16 να κινείται ολόκληρα εκατοστά στον οριζόντιο και τον κάθετο άξονα! Η συνήθης απάντηση του Damon Hill ήταν «δε θυμάμαι» σε ερωτήσεις που ήταν αδιανόητο ένας Παγκόσμιος Πρωταθλητής να αποκρίνεται έτσι, όπως, για παράδειγμα, αν το μονοθέσιο που οδηγούσε το 1993 διέθετε υποβοήθηση συστήματος διεύθυνσης! Αποκαλύφθηκε, επίσης, ότι λίγο μετά το ατύχημα, με τη συγκατάθεση του Τσάρλι Γουίτινγκ, δύο μηχανικοί της Williams πήραν τα μαύρα κουτιά του μονοθεσίου του Senna, που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν όλα τα στοιχεία της τηλεμετρίας. Όταν επεστράφη, το μαύρο κουτί του πλαισίου είχε σκοπίμως αχρηστευθεί, ενώ η Renault ισχυρίστηκε ότι από την κεντρική μονάδα του κινητήρα δε γινόταν να αντληθούν τα δεδομένα από τα τελευταία μέτρα που διήνυσε το μονοθέσιο… Επιπλέον, χαρακτηριστική ήταν η απροθυμία της Foca TV (εταιρεία του Μπέρνι Έκλεστοουν) να παραδώσει το οπτικό υλικό μέσα από το μονοθέσιο του Senna και, όταν τελικά το έκανε, έλειπαν τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση, των οποίων την ύπαρξη έχουν πιστοποιήσει μερικοί από τους ελάχιστους μάρτυρες που το έχουν δει. Ο εισαγγελέας ζήτησε κάθειρξη 1,5 έτους με αναστολή για φόνο εξ αμελείας για τους Χεντ και Νιούι, οι οποίοι, όντας, αντίστοιχα, ο τεχνικός διευθυντής και ο επικεφαλής σχεδιαστής της Williams, κατείχαν τον έλεγχο όσον αφορά τα τεχνικά θέματα και έφεραν το μερίδιο ευθύνης, εφόσον ένα εξάρτημα του μονοθεσίου ήταν πλημμελώς τροποποιημένο. Το δικαστήριο έκρινε αθώους τους πάντες, υποστήριξε όμως την άποψη του εισαγγελέα ότι η δοκός του τιμονιού ήταν το αίτιο του ατυχήματος. Στην πρώτη έφεση της απόφασης αυτής (το 2004) η ετυμηγορία παρέμεινε απαράλλακτη, ωστόσο στη δεύτερη (το 2007) κρίθηκε ένοχος ο Χεντ. Αυτό, βέβαια, δεν άλλαξε κάτι…
Merchandise

[dimitrise111]

Με λίγα λόγια, ένας θάνατος που στην ουσία ήταν σαν δολοφονία λες και ήθελαν να βγάλουν από την μέση ένα ίνδαλμα που όμοιο του δεν υπήρξε και δεν υπάρχει!!
Πιστεύω ότι για πολλούς από την γενιά μας και την προηγούμενη από την δικιά μας που έζησε στιγμές με τον Ayrton Senna και μας έκανε να στεκόμαστε στην τηλεόραση να βλέπουμε την F1 , μέχρι να κλείσουμε τα μάτια μας αυτόν θα τον θυμόμαστε, πράγμα που για κανέναν άλλον μέχρι τώρα οδηγό της F1 δεν έχουμε νιώσει και δεν έχουμε κάνει!!!
Η ιστορία της μνήμης του θα συνεχίζεται........

[iempan]

Τεραστιος πιλοτος,τεραστια οδηγικη ευφυΐα μεγαλη απωλεια για το αθλημα...