Οποιαδήποτε συσχέτιση με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς τυχαία και δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα...
Η Κατάρα...
Μέσα στους μύθους των ετών που έρχονται και πάνε
κάποιοι ραγίζουν το γυαλί και άλλοι πια το σπάνε.
Υπάρχουν οι υπερβολές που ουδείς δεν τις πιστεύει
και που ο νους ο αχόρταγος παρόλαυτα νηστεύει.
Υπάρχουν όμως και αυτά που έχουν κάποια βάση
και που στη ρίζα τους βαθιά έχουν γερή την κράση.
Είναι ιστορίες πιστευτές με μία δόση αλήθεια
Μα που τις κατατάσσουνε μαζί με παραμύθια…
Τέτοια ιστορία θα σας πω για ένα living θρύλο
που δάγκωσε της μάγισσας τ’ αθάνατο το μήλο.
Που ίσως κάποιοι ξέρετε, ποτέ όμως δεν το λέτε
του φόβου όμως το κούτσουρο μέσα σας σιγοκαίτε.
Όλα λοιπόν ξεκίνησαν 50 χρόνια πίσω
Μια εποχή πολύ σκληρή, τολμώ να σας μιλήσω.
Τα χρόνια τα φοιτητικά ήταν σκληρά σα βράχος
και όλοι που σπουδάζανε είχαν μεγάλο άγχος.
Δύσκολα τα μαθήματα, μεγάλα τα βιβλία
Και στο Πανεπιστήμιο βαδίζαν με δειλία.
Ένας καλούλης φοιτητής ονόματι Βαγγέλης
ήτανε πάντα συνεπής σαν αρχηγός αγέλης
Διάβαζε τα μαθήματα με πάθος και με ήθος
και στο πανεπιστήμιο ήταν θεμέλιος λίθος.
Εκτός από μαθηταράς και άξιος χαρακτήρας
ήταν δυο μέτρα παίδαρος με τσάντα ανά χείρας.
Είχε περάσει και σχολή για ρίψεις και κομάντο
σκακιέρα οι κοιλιακοί και πάντα στο κουμάντο.
Όπως και ήταν φυσικό είχε και κατακτήσεις.
Γυναίκες να τις αγαπάς, και άλλες να τις γδύσεις.
Γυναίκες που ‘ταν όμορφες και ζήλευες να βλέπεις
και άλλες που σου μοιάζανε σαν αναπτήρας τσέπης.
Στον έρωτα του έπεσε κι η κόρη του Διευθυντή
μια άχαρη, κακάσχημη, κακίστρω και κοντή.
Ήτανε σαν τον Δρακουμέλ με φούστα και τακούνια
Δίπλα της η Μαρία η άσχημη έμοιαζε Νόνη Δούνια…
Με τρόπο τον πλησίασε για να τον αποκτήσει
να πέσει στο κρεβάτι της πάσχισε να τον πείσει.
Τα στρινγκ της ξε-αράχνιασε, πήγε και στο φουστάνο
και πάλι όμως θύμιζε κατεψυγμένο χάνο…
Όσο καλή κι αν ήτανε η ψυχούλα του Βαγγέλη
δεν ήθελε το image του να κάνει αυτός κουρέλι.
Κι ας ήταν ο μύλος ο καλός που όλα τα αλέθει
δεν πήγαινε μ’ αυτήν ποτέ, ούτε σε άγρια μέθη…
Με τρόπο της το έφερε να μην τηνε πληγώσει
πως δεν την θέλει δίπλα του, (κι ας τονε μαστιγώσει).
Πως δεν υπάρχει για αυτούς παρόν ούτε και μέλλον
(κι ας έκανε το στόχαστρο στον Γουλιέλμον Τέλον…).
Αυτή το πήρε δυστυχώς άσχημα και βαριά
και έγινε σαν κούτσουρο η δόλια της καρδιά…
Η θλίψη κι η απόρριψη αλλάχτηκαν σε μίσος
Σαν να ‘χασε όλα τα λεφτά ένας τσιγγούνης Κροίσος…
Από το μίσος το πολύ δεν άντεξε η καρδιά της
Και δυστυχώς απέθανε στα ρούχα τα φαρδιά της.
Μα πριν πεθάνει έριξε μια ασήκωτη κατάρα
(που δεν σηκώνει ο Πύρρος μας κι ας κάθεται στην μπάρα!).
Να μη μπορέσει πια ξανά στον φίλο μας Βαγγέλη
να κάτσει άλλη γκόμενα, όσο πολύ κι αν θέλει…
Να ρίχνει μέγα διάβασμα, αλλά στις εξετάσεις
να τα ξεχνάει μονομιάς, να μην περνάει τις βάσεις…
Να γίνει σαν τον βάτραχο και να τον λεν’ αλήτη
και να του γίνει σα φλασκί η όμορφη του μύτη.
Να γίνει αιώνιος φοιτητής, να σέρνεται στο κτίριο
για να κρατήσει αρκετά το δόλιο του μαρτύριο…
Έτσι λοιπόν και έγινε, έπεσε η κατάρα
και όλα πήγανε στραβά, όλα γίναν μαντάρα.
Γκόμενα δεν του κάθισε του άμοιρου ξανά
και κάθε εξεταστική έμενε στα λινά…
Αντί να "τρώει" γκόμενες έτρωγε σοκολάτες,
δεν χόρταινε με μόρφωση, τρεφόταν μ' αυταπάτες...
Ο θρύλος λέει πως βρίσκεται κάπου στην Πάτρα μέσα
και στο Πανεπιστήμιο τον έχουνε στην πρέσα
Σα φάντασμα τον σέρνουνε σε τάξεις και αυλές
και πάντα περιφέρεται με τις ζωής ουλές…
Τώρα γι’ αυτόνε είναι αργά, κι ας το’ χει μετανιώσει.
Δεν θα μπορεί της ξενοιασιάς το αίμα να το νιώσει.
Καλύτερα το ψυχικό τότε να είχε κάνει
κι ας έβαζε στη μούρη της σακούλα Δεληολάνη…
The End
Mad P.K. (Poetry King)
__________________
COROLLA CLUB
Διοικητικό μέλος
Corolless but still a Renegade... OlllllllO
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη madvinegar : 20-06-08 στις 12:00.
|