|
Λοιπόοοοοονν....
πρωτα απ'όλα σας χαιρετώ όλους.
Εμαθα από έναν φίλο για την ύπαρξη του club και ομολογώ ότι έτρεξα με τη μια
να γίνω μέλος για νας πω την απίστευτη ιστορία που είχα με την corolla που δυστυχώς είχα
και ευτυχώς πια δεν έχω!
Πριν πω οτιδήποτε άλλο, θα σας πω ότι σέβομαι και δεν παραβλέπω την αγάπη σας στο προιόν αυτό,
αλλά ο σεβασμός αυτός προυποθέτει και την αποδοχή εκ μέρους σας της δικής μου γνώμης.
Το αναφέρω αυτό γιατί σίγουρα σε πολλούς δεν θα αρέσει ο επιεικής χαρακτηρισμός "πατάτα" που προσδίδω
όχι μόνο στο corolla αλλά σε όλη την ΤΟΥΟΤΑ.
Αν αγαπάτε τόοοοοοσο πολύ το ΤΟΥΟΤΑ σας και το βρίσκετε τόσο τέλειο τότε μην συνεχίσετε το διάβασμα..... θα σστεναχωρηθείτε!
Ε βέβαια... τι κουβέντα να κάνω όταν για ένα αυτοκίνητο που πριν 11 χρόνια κόστιζε 4,750,000 δρχ, ήτοι 14,000 ευρώ περίπου, (και είχε
χερούλι στα παράθυρα), ακούω γνώμες του τύπου "ε, βάλε δυνατά μουσική να μην ακούς τριγμούς".
Με αυτή τη λογική δεν έρχομαι σε αντιπαράθεση γιατί είναι τουλάχιστον γελοία, ιδιαίτερα όταν την ακούς από την
ίδια την εταιρεία.
Και να ξέρετε ότι έχω ιδίαν άποψη στα "εσω".
Ανέκαθεν ήμουν υπέρ των Γερμανικών αυτοκινήτων και μόνο. Και εναντίον των Γιαπωνέζικων.
"Ενα φεγγάρι" που δούλεψα στην ΤΟΥΟΤΑ, έβλεπα μια κατηγορία πελατών να είναι ευχαριστημένη με το προιόν αυτό και μάλιστα
η προτίμηση συνεχίζονταν από γονείς σε παιδιά.
Ο πατέρας carina, η μάνα corolla, η κόρη starlet... κάτι τέτοια κουφά.
Να μην τα πολυλογούμε, κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου να δοκιμάσει να πάρει ένα τέτοιο αυτοκίνητο, και πλήρωσα το ποσό
που ανέφερα παραπάνω, για να παραλάβω μετά από τρεις μήνες αναμονής, στα τέλη του 1997 ένα corolla δίπορτο 1348 cc.
Ανάθεμα την ώρα δηλαδή.
Από την πρώτη ημέρα οι τριγμοί ήταν εμφανέστατοι, και μέρα με την μέρα γινόντουσαν πιο δυνατοί. Μια η εταζιέρα, το κάθισμα, η πόρτα του οδηγού,
το ταμπλό, το τζάμι στο πίσω κάθισμα.
Σε αυτά προστέθηκαν προβλήματα ηλεκτρικά, αφού το αυτοκίνητο έμεινε με 500 χλμ στο κοντέρ από βραχυκύκλωμα στο immobilizer από τα καλώδια
της ΔΕΗ ( διαπίστωση της ΤΟΥΟΤΑ). Και μάλιστα το immobilizer είπαν ότι μπλοκάρισε και την αντλία βενζίνης!!!
Και ξανάμεινε άλλες 2 φορές.
Ο γογλοθάς ξεκίνησε στα συνεργεία της ΤΟΥΟΤΑ όπου ύστερα από 5-6 επισκέψεις το μόνο που γινόταν ήταν να χειροτερεύουν το πρόβλημα.
Απευθύνθηκα στην ίδια την ΤΟΥΟΤΑ με επιστολή και ξεκίνησε το πήγαινε-έλα στην Ελευσίνα.
Αχαχαχαχαχαχαχα εδώ να δείτε κοροιδία.
Αλήθεια, ποιος από εσάς θα ανέχονταν να δει την χρυσοπληρωμένη corolla του χωρίς καθίσματα, χωρίς ταπετσαρίες, μισοδιαλυμένη, να την γεμίζουν με
αυτοκόλλητο αφρολέξ με το κιλό?
Ποιος θα ανέχονταν τον τεχνικό που ξέροντας ότι είμαι της εταιρείας, αλλά δεν ήξερε ότι αχολούνταν με το δικό μου ιχ μου λέει,
"ξέρεις πως ξεγελάμε τον πελάτη όταν χτυπάμε το αυτοκίνητο?" ρωτάει
"Πως"? του λέω
"Ετσι" λέει και χτυπάει την κλειδαριά του πορτ-μπαγκάζ με την βαριοπούλα αφήνοντάς την ταυτόχρονα να πέσει κάτω για να ακουστεί ο
θόρυβος από το πάτωμα.
"Τι έχει αυτό το αυτοκίνητο" τον ρωτάω
"Εχει στραβές ραφές από το εργοστάσιο στις πόρτες" η απάντηση.
"Επειδή αυτό είναι δικό μου" λέω εγώ, "θα το καταθέσεις αυτό στο δικαστήριο?" ρωτάω
Οσο τον είδατε εσείς τον ξαναείδα εγώ.
Φανταστείτε όμως ότι κάποιος τεχνικός μου είπε ότι "κοίτα αυτό το μπλε αυτοκίνητο. Είναι lexus του προέδου και κάνει 35,000,000. Ξέρεις πως τρίζει μέσα?"
Εκεί απάντησα ότι θα ντρεπόμουν να το πω αυτό και κρίμα τα λεφτά που δίνει ο κόσμος.
Αυτό το βιολί με την Ελευσίνα, συνεχίστηκε πολλές φορές, και κάθε φορά το άφηνα, έφευγα ξαναπήγαινα, δεν ήξερα τι έκαναν, ποτέ δεν διορθώθηκε κανένα
πρόβλημα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τόσες φορές που έβγαλαν και έβαλαν τα πλαστικά αυτά στράβωσαν, γέμισαν το αυτοκίνητο με εύφλεκτο αφρολέξ τόσο πολύ
που στο τέλος πήγαινα συνεργείο επειδή ξεκολλούσε και μπλοκάριζε τις κλειδαριές και τα ηλεκτρικά παράθυρα (που πλήρωσα extra).
Αφρολέξ να δείτε. Και αποτέλεσμα μηδέν! Το χειμώνα με την συστολή να τρίζουν πόρτες ταμπλώ, το καλοκαίρι η εταζιέρα σαν μοτέρ.
Για αντικατάσταση δε καμία κουβέντα, ολοκληρωτική άρνηση από την ΤΟΥΟΤΑ.
Ο κόμπος στο χτένι έφτασε όταν μια ημέρα έστειλε η ΤΟΥΟΤΑ τεχνικό στο σπίτι να δοκιμάσει το αυτοκίνητο , και εκείνος "δεν άκουγε" τους τριγμούς.
Μετά από λίγες ημέρες παρέλαβα επιστολή στην οποία η κ.ΤΟΥΟΤΑ ανέφερε ότι "κατόπιν ελέγχου την τάδε ημέρα στις εγκαταστάσεις μας στην Ελευσίνα δεν εντοπίστηκε
κανένα πρόβλημα στο ιχ σας".
Βέβαια την ημέρα εκείνη ποτέ δεν πήγα στην Ελευσίνα.
Αυτό ήταν η αφορμή να καταθέσω άμεσα αγωγή εναντίον τους ζητώντας το maximun που επέτρεπε τότε ο νόμος.
Να σας εξηγήσω ότι τότε, το 1997, μέσα σε διάστημα 6 μηνών μπορούσα δικαστικά να ζητήσω αναστροφή της πώλησης, δηλαδή "κύριε το προιόν έχει πρόβλημα, δεν σου έχω εμπιστοσύνη
ούτε στο service, ούτε πουθενά, πάρτο και φάτο και δώσε τα λεφτά πίσω".
Η ΤΟΥΟΤΑ, θεωρώ ότι μόλις πέρασε το εξάμηνο σταμάτησε να ασχολείται και δεν έβρισκε πρόβλημα στο αυτοκίνητο.
Και το πιο σημαντικό, ότι τότε, έπρεπε εγώ να αποδείξω ότι το αυτοκίνητο έχει πρόβλημα.
Σήμερα όμως, ο νόμος έχει αλλάξει προς το καλύτερο, και η αναστροφή δεν ισχύει για 6 μήνες αλλά για μεγαλύτερο διάστημα, και ακόμα καλύτερα, δεν χρειάζεται εγώ
να αποδείξω ότι έχει πρόβλημα το ιχ αλλά, ο πωλητής ότι δεν έχει!
Μέχρι να γίνει το δικαστήριο, η κατάσταση ήταν από τραγική έως γελοία.
Με το κλείσιμο της πόρτας του συνοδηγού, ξεκόλλησε το πλαστικό κάλλυμα της κολόνας του παρ μπριζ και κρεμόταν. Κατά τύχη μπαίνοντας στο αυτοκίνητο η συνοδός μου
δεν της καρφώθηκε στο μέτωπό της!
Αν είναι δυνατόν να τρεκάρουμε τα πλαστικά κάθε φορά που μπαίνουμε μέσα!
Συνεχίζω.... το πόμολο της πόρτας μια ωραία πρωία μου έμεινε στο χέρι, (λόγω φθοράς λέει η ΤΟΥΟΤΑ), το σασμάν έπαθε ζημιά σε ταξίδι, μόλις έβαζες 4η ή 5η ταχύτητα
την πέταγε. Φναταστείτε 600 χλμ ταξίδι με το ένα χέρι στο σασμάν και το άλλο στο τιμόνι.
Το σασμαν το έβγαλε στις 50,000 χλμ
Α, δεν σας είπα ότι την πρώτη ημέρα που το παρέλαβα, μόλις άναψα προβολείς...παφ...πάνε τα φώτα, δεν άναβε τίποτα.
"Κάηκαν οι λάμπες" είπε η ΤΟΥΟΤΑ.
Επίσης, αλλάξαμε 3 ή 4 φορές, (3 νομίζω), τι σπιράλ του αερόσακου γιατί χτυπούσε συνέχεια όταν έστριβε το τιμόνι, ήχος "κρακ"
Air Condition κάτω του μετρίου, μέχρι που όταν το πήγα για πούλημα αυτός που το έλεγξε το αυτοκίνητο βρήκε ότι το κομπρεσερ στάζει.....
Τα λάστιχα στα μπροστινά στρογγυλά φώτα ξεκόλλησαν και το ένα εξαφανίστηκε, το άλλο το πρόλαβα... και άντε να το βάλεις στην θέση του.
Δε πιστεύω ότι χρειάζεται να γράψω περισσότερα γι' αυτό το προβληματικό αυτοκίνητο. Δυστυχώς, τουλάχιστον στο θέμα των τριγμών η ΤΟΥΟΤΑ δεν έχει κάνει
απολύτως τίποτα μέχρι σήμερα. Η συντριπτική πλειψηφία των κατόχων ΤΟΥΟΤΑ έχει σημαντικά προβλήματα αφού το εσωτερικό των αυτοκινήτων αυτών
είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ... τουλάχιστον για τα σκουπίδια.
Η ΤΟΥΟΤΑ έφτιαχνε αυτοκίνητα μέχρι το τελευταίο starlet. Μετά από εκεί το χάος. Ολα για τα μπάζα. Corollες, yaris, avensis.. αυτό και αν είναι.
Απορώ πως πάει ο κόσμος και παίρνει αυτό το άχρωμο avensis με τόσα λεφτά.
Τελος πάντων... το δικαστήριο δέχθηκε ότι το αυτοκίνητο είναι προβληματικό, και έβγαλε υπέρ μου την απόφαση, δίνοντάς μου γύρω στις 750,000 δρχ (είπαμε ότι έδινε ο νόμος)
τα οποία πήρα το 2001.
Το κράτησα μέχρι το 2004 όπου το έδωσα 6,000 ευρώ με μεγάλη χαρά, αφού είχα κάνει 147,000 χιλιόμετρα και ζητούσε ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ για συντήρηση.
Τα εξουσιοδοτημένα ήθελαν από 400+ ευρώ σε κάθε επίσκεψη. υποτίθεται ότι όλο και κάτι έβρισκαν.
Αλλη ληστεία αυτή. Είπαν ότι θέλει η αντλία άλλαγμα και τους είπα "άστο να μείνει στον δρόμο". Εκανα 25000 χλμ το έδωσα και η αντλία στη θέση της.
Τέλος πάντων, μετά από αυτό το σαράβαλο πήρα ένα hyundai accent. Το κράτησα 2 χρόνια, κόστιζε λιγότερο από τα μισά από την corolla και έκανε την δουλειά του μια χαρά.
Είχε τα τριξιματάκια του αλλά σε καμία περίπτωση τα τριξίματα της corolla.
Σε 2 χρόνια δεν έβγαλε κανένα, μα κανένα πρόβλημα!
Πριν 2 χρόνια έδωσα το accent και πήρα το SEAT LEON 1,600.
Το έχω ακόμα και σήμερα. ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΤΙΚ ΣΤΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ.
Ούτε πόρτες, ούτε παράθυρα, εταζιέρα ακίνητη, κανένα τικ τίποτα απολύτως.
Ενας εξωτερικός θόρυβος ανάλογα με το πως χτυπούσε ο αέρας στα 120 km/h εμφανίστηκε και μετά από 2-3 επισκέψεις στο συνεργείο εξαφανίστηκε.
Καμία σύγκριση με την ΤΟΥΟΤΑ. Το corolla έστριβε και έγερνε, νόμιζες ότι θα φύγεις από τον δρόμο, και μάλιστα αυτό το είχαν γράψει και οι κριτικές στα περιοδικά αυτοκινήτου.
Το leon στρίβει και δεν γέρνει. Είναι τραίνο.
Το σίγουρο είναι ότι με την επιλογή μου αυτή επιβεβαίωσα την άποψη που είχα ότι τα Γιαπωνέζικα αυτοκίνητα δεν έχουν καμία απολύτως ποιότητα κατασκευής.
Δεν θα ξαναπάρω Γιαπωνέζικο ποτέ, έχω πάρει όρκο γι αυτό.
Είναι η ποιότητά τους πολύ κατώτερη απο πολλά αυτοκίνητα, είναι υπερτιμημένα για αυτό που προσφέρουν και η μηχανή που έχουν απλά... δεν φτάνει.
Δεν λέω, ωραία επιτάχυνση είχε, πολύ καλά φρένα, δεν παραβλέπω ότι έκανα κοντά 150 χιλιάδες χιλιόμετρα, αλλά μου έβγαλε την ψυχή.
Εχω φυλαγμένες στο σπίτι πάνω από 50 εντολές επισκευής συνεργείων (εκτός Ελευσίνας) οι οποίες αφορούν μικροπροβλήματα και από τις οποίες πολλές είχα καταθέσει στο δικαστήριο.
Πλέον, όποιος με ρωτά για TOYOTA απλά φωνάζω "μακρυά" και όποιος δεν με άκουσε τραβάει τα μαλλιά του.
Κλείνοντας, ξαναλέω ότι πολλοί από εσάς θα λέτε τώρα "αδύνατον", ή "είναι μοναδική περίπτωση", αλλά να ξέρετε ότι δεν είμαι ο μόνος με τέτοια προβλήματα.
Πολύς κόσμος βαριέται να ασχοληθεί ή φοβάται την παντοδυναμία των εταιρειών. Ομως αν δείτε ότι τα προβλήματά σας εντείνονται στα συνεργεία τότε πηγαίνετε στον δικηγόρο σας.
Δεν είναι δυνατόν να πληρώνεις 15 και 18 και 20 χιλιάδες για ένα κουτί που τρίζει, επειδή έχει ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ένα δηθεν καλό όνομα. Αυτό πέθανε για την ΤΟΥΟΤΑ.
Αυτά είχα να σας πω με λίγα, πραγματικά λίγα, λόγια, γιατί η ιστορία όπως κατατέθηκε στην αγωγή με την ειρωνία και την κοροιδία και την ταλαιπωρία ξεπερνά τις 9 σελίδες.
|