[Edessaios]

Τελική ευθεία
Όπως όλοι οι «μεγάλοι», έτσι και ο Senna είχε προβλέψει το τέλος της ζωής του. Είχε ένα κακό προαίσθημα για εκείνον τον αγώνα… Σε όλες τις φωτογραφίες του από εκείνη την Πρωτομαγιά εμφανίζεται σκυθρωπός, με μια τραγική μελαγχολία χαραγμένη στο πρόσωπό του. Είχε επηρεαστεί βαθύτατα από το χαμό του Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ την προηγούμενη ημέρα και είχε παραβεί τους κανόνες της προληπτικής τελετουργίας που πάντοτε ακολουθούσε πριν από την εκκίνηση βγάζοντας το κράνος του ενώ καθόταν στο μονοθέσιο. Η έξοδος από την πίστα που οδήγησε στη σύγκρουση με τον τοίχο προκλήθηκε από την κατάρρευση της κολόνας του τιμονιού, από την οποία είχε αφαιρεθεί ένα κομμάτι, που είχε αντικατασταθεί μέσω ηλεκτροσυγκόλλησης με ένα μικρότερης διαμέτρου και διαφορετικής σύστασης χάλυβα. Λόγω της μικρότερης διαμέτρου, το καινούργιο τμήμα είχε εξ ορισμού και μικρότερες αντοχές στις πιέσεις, συνεπώς, όταν δεν άντεξε την καταπόνηση, έσπασε, αφήνοντας τον Senna χωρίς τιμόνι να κατευθύνεται προς τον τοίχο, στον οποίο προσέκρουσε με 215 χλμ./ώρα.
Williams Imola 1994
Η τροποποίηση, που πραγματοποιήθηκε για να βελτιωθεί η ορατότητα του Senna στο ταμπλό πίσω από το τιμόνι, σε συνδυασμό με λιμάρισμα των εσωτερικών του κόκπιτ, για την αύξηση του χώρου γύρω από τα χέρια του, ήταν εμφανώς πρόχειρη και κακότεχνη. Κατά τη σύγκρουση, ένα από τα κομμένα ψαλίδια της εμπρός ανάρτησης της Williams διαπέρασε το κράνος του Senna προκαλώντας τις κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις από τις οποίες υπέκυψε. Όπως ορίζεται από τον ιταλικό νόμο, ο θάνατος ερευνήθηκε και ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη κατά των Φρανκ Γουίλιαμς, Πάτρικ Χεντ, Άντριαν Νιούι, δύο ιθυνόντων της πίστας και του υπευθύνου της FIA στη διεύθυνση του συγκεκριμένου αγώνα. Η δίκη, που ξεκίνησε το 1997 και ολοκληρώθηκε το 1999, αποτέλεσε παρωδία, χωρίς καμία ελπίδα να κάνει την αλήθεια να λάμψει, κυρίως λόγω της σωρείας εμφανών ψευδορκιών. Ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ, δοκιμαστής το 1994 της Williams, ψευδομαρτύρησε ασυστόλως, καταθέτοντας ότι ήταν φυσιολογικό για το τιμόνι της μοιραίας FW16 να κινείται ολόκληρα εκατοστά στον οριζόντιο και τον κάθετο άξονα! Η συνήθης απάντηση του Damon Hill ήταν «δε θυμάμαι» σε ερωτήσεις που ήταν αδιανόητο ένας Παγκόσμιος Πρωταθλητής να αποκρίνεται έτσι, όπως, για παράδειγμα, αν το μονοθέσιο που οδηγούσε το 1993 διέθετε υποβοήθηση συστήματος διεύθυνσης! Αποκαλύφθηκε, επίσης, ότι λίγο μετά το ατύχημα, με τη συγκατάθεση του Τσάρλι Γουίτινγκ, δύο μηχανικοί της Williams πήραν τα μαύρα κουτιά του μονοθεσίου του Senna, που θα μπορούσαν να αποκαλύψουν όλα τα στοιχεία της τηλεμετρίας. Όταν επεστράφη, το μαύρο κουτί του πλαισίου είχε σκοπίμως αχρηστευθεί, ενώ η Renault ισχυρίστηκε ότι από την κεντρική μονάδα του κινητήρα δε γινόταν να αντληθούν τα δεδομένα από τα τελευταία μέτρα που διήνυσε το μονοθέσιο… Επιπλέον, χαρακτηριστική ήταν η απροθυμία της Foca TV (εταιρεία του Μπέρνι Έκλεστοουν) να παραδώσει το οπτικό υλικό μέσα από το μονοθέσιο του Senna και, όταν τελικά το έκανε, έλειπαν τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν από τη σύγκρουση, των οποίων την ύπαρξη έχουν πιστοποιήσει μερικοί από τους ελάχιστους μάρτυρες που το έχουν δει. Ο εισαγγελέας ζήτησε κάθειρξη 1,5 έτους με αναστολή για φόνο εξ αμελείας για τους Χεντ και Νιούι, οι οποίοι, όντας, αντίστοιχα, ο τεχνικός διευθυντής και ο επικεφαλής σχεδιαστής της Williams, κατείχαν τον έλεγχο όσον αφορά τα τεχνικά θέματα και έφεραν το μερίδιο ευθύνης, εφόσον ένα εξάρτημα του μονοθεσίου ήταν πλημμελώς τροποποιημένο. Το δικαστήριο έκρινε αθώους τους πάντες, υποστήριξε όμως την άποψη του εισαγγελέα ότι η δοκός του τιμονιού ήταν το αίτιο του ατυχήματος. Στην πρώτη έφεση της απόφασης αυτής (το 2004) η ετυμηγορία παρέμεινε απαράλλακτη, ωστόσο στη δεύτερη (το 2007) κρίθηκε ένοχος ο Χεντ. Αυτό, βέβαια, δεν άλλαξε κάτι…
Merchandise