[Μαρία]

Αυτές τις μέρες πολλά θα ακουστούν από αρμόδιους και αναρμόδιους...
Λόγια συμπόνοιας,συμπαράστασης,λύσεις στην έκρηξη της εγκληματικότητας και στην αναβάθμιση του ρόλου του αστυνομικού.
Τα ακούω πραγματικά από μικρή και αντί να προοδεύουμε ,πιάνουμε πάτο...
Με καμάρι οι παλιοί λέγαν πως ήταν αστυνομικοί και τώρα όλα τα νέα παιδιά ντρέπονται να το πούνε....
Εμένα με προβληματίζει που είμαστε μία κοινωνία 3 ταχυτήτων...
Εικοσάρηδες που βρίζουν με το γνωστό μπατσοί,γουρούνια,δολοφόνοι,και τα σπάνε για το τίποτα...
Τριαντάρηδες και μεγαλύτεροι που αγωνιούν για την ασφάλεια τους καθώς τώρα σκοτώνουν για 10 € και παράλληλα εργαζόμενοι αστυνομικοί που παλεύουν όσο μπορούν ....
Και μία εξουσία που δεν ξέρει τι,πως και που παρά μόνο πως θα αυξήσει τα έσοδα...
Είμαι απαισιόδοξη και...θύματα θα υπάρχουν δυστύχως και άλλα....όσο και αν δεν το θέλουμε.....
Πραγματικά λυπάμαι τα παιδιά αυτά που χάθηκαν τόσο άδικα...και σκέφτομαι από χτες τις οικογένειες τους....
Πείτε μου τι αξία έχουν αυτά που θα ακουστούν αυτές τις μέρες μπροστά σε αυτά που ζούνε από χτες οι μάνες των παιδιών αυτών...
Ο πόνος είναι τεράστιος και η δικαίωση ανύπαρκτη.....