[corollapatra]

Θέλω να σας διηγηθώ ένα σκηνικό μείζονος σημασίας!!! Την προηγούμενη εβδομάδα είχε τα γενέθλιά του ο γιος μου, όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε. Το Σάββατο χτυπάει το κουδούνι στο σπίτι, ανοίγω, να ο Βαγγέλης, κρατώντας ένα μεγάλο χαρτοκούτι...

- Σου έφερα το δώρο του Ηλία, μου λέει...
- Ρε Βαγγέλη, τι είναι αυτά τα πράγματα που κάνεις; του απαντάω, βλέποντας το μεγάλο μέγεθος του κουτιού, σκεπτόμενος ότι θα ήταν κάτι που ίσως θα κόστιζε αρκετά και δεν ήθελα να ξοδεύεται ο φίλος μου, και από την άλλη φοβήθηκα ότι θα είναι κάποιο μεγάλο παιχνίδι με το οποίο ο μικρός θα μας γκρεμίσει το σπίτι...
- Το δώρο αυτό είναι κάτι που πιθανόν να μην το καταλάβει και να μην το εκτιμήσει ο μικρός Ηλίας, τουλάχιστον όχι τώρα, είπε αφήνοντας κάτω το μεγάλο κουτί. Αλλά είναι το καλύτερο δώρο για την ασφάλειά του...
- Για την ασφάλειά του; Τι είναι ρε φίλε; Κράνος; και πάω και ανοίγω του κουτί...

Και ξεπροβάλλουν από μέσα, σαν το φως του φωτεινού αστεριού που οδήγησε τους μάγους στη φάτνη (μέρες που είναι...) τα φανταστικά, τα τρομερά, τα πανέμορφα (αν και λίγο βρώμικα...) ελατήρια ΤΤΕ... Τη συνέχεια δε χρειάζεται να σας την αναφέρω...