[centaurus]

Στο πρώτο στάδιο βρίσκεται ο καρκίνος που περιορίζεται στον όρχι. Στο δεύτερο, αυτός που έχει κάνει μετάσταση στους βουβωνικούς λεμφαδένες και στο τρίτο, αυτός που έχει φτάσει σε άλλα σημεία του οργανισμού - όπως οι πνεύμονες ή το ήπαρ.

Στην περίπτωση του Δημήτρη τα πράγματα ήταν σχετικώς απλά: ο καρκίνος του ήταν μεικτός (σεμινοματικού και μη σεμινοματικού τύπου), αλλά βρισκόταν στο πρώτο στάδιο. «Η ζωή επανήλθε στα προηγούμενα επίπεδα και ήταν σαν να ξυπνούσα από ένα κακό όνειρο», λέει ο Δημήτρης, που θα έπρεπε τώρα να υποβάλλεται σε εξετάσεις για να παρακολουθείται η υγεία του.

Ωστόσο, μία εβδομάδα αργότερα το κακό όνειρο έδειχνε να συνεχίζεται. Με ένα τηλεφώνημα ο Δημήτρης ενημερώθηκε πως η προσεκτικότερη ανάλυση των δεδομένων έδειχνε ότι ο καρκίνος ίσως να είχε φτάσει στους βουβωνικούς λεμφαδένες.


Χημικός πόλεμος

Για τους άνδρες εκείνους, των οποίων ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση, η αντιμετώπιση περιλαμβάνει χημειοθεραπεία. Κι ενώ υπάρχουν διάφορα φάρμακα που μπορούν να δοθούν, στη «συνταγή» εντάσσεται συνήθως και η σισπλατίνη.

Για πολλούς γιατρούς το φάρμακο αυτό, το οποίο επιδρά στο DNA των καρκινικών κυττάρων, αποτελεί το λόγο για τον οποίο τα ποσοστά ίασης του καρκίνου των όρχεων είναι τόσο υψηλά.

Φυσικά, υπάρχουν και οι παρενέργειες. Επειδή η χημειοθεραπεία είναι σχεδιασμένη να επιτίθεται σε κύτταρα που πολλαπλασιάζονται με γοργούς ρυθμούς, υφίσταται επίθεση κάθε σημείο του οργανισμού με παρόμοια κύτταρα. Ετσι, οι ασθενείς χάνουν τα μαλλιά τους, αποκτούν ευαίσθητο ανοσοποιητικό σύστημα και μειώνεται η παραγωγή σπέρματος στον όρχι που έχει απομείνει. Φυσικά, επειδή η χορήγησή της είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, οι γιατροί τη θεωρούν το καλύτερο όπλο τους για τη νόσο.

Εφόσον ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες, η εντοπισμένη ακτινοβόληση είναι πιθανή αντιμετώπιση. Οι περισσότεροι γιατροί όμως προτιμούν τη χειρουργική απομάκρυνσή τους. Πρόκειται για επέμβαση που μπορεί να διαρκέσει από 2-6 ώρες και κατά τη διάρκειά της απομακρύνονται οι «κρυμμένοι» -πίσω από τους νεφρούς- λεμφαδένες. Οι χειρουργοί, που πραγματοποιούν αυτή την επέμβαση, προσέχουν πολύ να μην καταστρέψουν ένα νεύρο, το οποίο ελέγχει την εκσπερμάτιση. Η καταστροφή του έχει αποτέλεσμα το σπέρμα να κατευθύνεται στην ουροδόχο κύστη και όχι στο πέος. Οσο επιτυχής και αν είναι η επέμβαση, οι ασθενείς μπορεί να αισθάνονται δυσφορία για τους επόμενους μήνες (έως και τα επόμενα δύο χρόνια) και να έχουν πρόβλημα εκσπερμάτισης.


Αποφασιστική τομή

Τρεις εβδομάδες μετά το τηλεφώνημα, ο Δημήτρης ήταν πάλι στο χειρουργικό τραπέζι. Ο μεικτός καρκίνος του τον κατέτασσε στην κατηγορία των ασθενών, για τους οποίους η χειρουργική αφαίρεση των λεμφαδένων είναι η συνιστώμενη αγωγή. Αλλά και ο ίδιος προτιμούσε την επέμβαση από τη χημειοθεραπεία και τις παρενέργειές της. Η επέμβαση του Δημήτρη διήρκεσε 5 ώρες, αλλά ήταν η μετεγχειρητική περίοδος που θα ήθελε να ξεχάσει. «Για μέρες μετά την επέμβαση δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος, χωρίς να αισθάνομαι ότι όλα τα όργανά μου άλλαζαν θέση. Ηξερα όμως ότι είχα καθαρίσει, ότι ο καρκίνος ήταν για μένα παρελθόν».

Πράγματι, η επέμβαση είχε απαλλάξει τον Δημήτρη από τον καρκίνο. Επειδή όμως υπάρχει πιθανότητα -της τάξεως του 15%- να αναπτύξει καρκίνο και στον άλλο όρχι, θα πρέπει να εξετάζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.


Οσο για το… άλλο θέμα, επτά μήνες μετά την επέμβαση η δυνατότητα εκσπερμάτισης επανήλθε και η Αμαλία έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί τους. «Το κάναμε με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο», λέει ο Δημήτρης κρατώντας την κόρη του στην αγκαλιά του…


Κάνε τη Δική σου Εξέταση

Ξέχνα τον καθαρισμό του πίσω μέρους των αυτιών! Καλά, μην ξεχάσεις να καθαρίσεις τα αυτιά σου, να κόψεις τα νύχια σου, να ξεβγάλεις καλά τα μαλλιά σου, να τα στεγνώσεις. Αυτά είναι τα βασικά. Πρέπει, όμως, ανά τακτά χρονικά διαστήματα να εξετάζεις και τους όρχεις σου. Κράτησέ τους απαλά στα δάχτυλά σου και γύρισέ τους αναζητώντας εξογκώματα και ανώμαλη ανάπτυξη. Επειδή ο καρκίνος των όρχεων στα πρώτα στάδια μπορεί να μη δώσει ορατά σημάδια όπως π.χ. πόνο, ακόμα και η αίσθηση ενός βάρους, ή μιας διαφοράς στο μέγεθος, θα πρέπει να σε στείλει στο γιατρό, λέει ο Laurene Ross, καθηγητής ουρολογίας του Πανεπιστημίου του Ιλινόις.