[ranger]

Με μεγάλη χαρα παρουσιάζω το δεύτερο ποιημα της ποιητικής μου συλλογής: Μυρωδια απο καμμένο λάστιχο, στο δρόμο με τις λεύκες!!!

αμάξια στη ζωή μου οδήγησα ουκ ολίγα
ομως με το corolla, μου έστριψε η βίδα
νομιζω ολοκληρώθηκα πλέον σαν οδηγος
γιαυτο και οταν ανοίγω κοιταζεις σαν χαζός.
εγώ αψηφώ τους νόμους, του βαρυτικού πεδίου
τα χερια μου αναβάθμησα, σε δευτερου σταδίου
αν περιμενεις λιγο θα βγαλω σημειώσεις
να μαθεις πως το αμαξι σου, ποτε να μην ισιώσεις
βλέπω το παίζεις έξυπνος και ολο σχολιάζεις
μα όσα εκανα εγω κοιτάζεις και θαυμάζεις.
εσυ ναυτακι ήσουνα και επλενες βρακια
ενω εγω commando, ανεβαινα βουνα
επανω στο κεφαλι σου, καπελο σαν χαπάκι
εγω το τιμημένο, πράσινο μπερεδάκι
κάποτε σε τιμήσανε, γιατι ησουνα καλος
που με την πρωτη εβαλες το αμάξι σου εμπρός
σε κοντρα με προκάλεσες, ν' ανοίξουμε στη Βούτα
που πα ρε καραμήτρο, ξεβράκοτος στα αγγούρια;
του batman το αμάξι μου δώσανε οι καημένοι
και εγω τους το επεστρεψα με μπιέλα στραβωμένη.
φιλε μου οταν σκεφτεσαι ο εγκέφαλος ρετάρει
εισαι μονάχα άξιος να μου κρατάς φανάρι!!!

Ranger/ Εντγκαρ Άλαν Πόε