[spyros_45]

Δημήτρη όπως το δει κανείς αυτό που λές. Πάντως όπως ήτανε παλιά δεν είναι. Και κάπου την απάντηση την δίνει ο Βασίλης. Εντάξει στο Καρινα για παράδειγμα αλλάζω δίσκο τώρα. Αυτό δεν σημαίνει οτι το αμάξι ήτανε για κόντρες τα τελευταία 50,000 χιλιόμετρα. Απλά τα υλικά του είναι παρα πολυ ανθεκτικά και άντεξαν για νορμαλ οδήγηση. Τώρα απλά αρχίζουν κατευθείαν πατινάρισμα πριν καν συμπληρώσουν 100,000 χιλ. Αστο το θέμα με τα τακάκια, 2 φορές σε 200,000 χιλ και καμία φορά δισκόπλακες! Το ξέρω οτι επαναλαμβάνω και γίνομαι γραφικός απλά τονίζω αυτό που είπα πριν οτι μας είχαν ΚΑΛΟΜΑΘΕΙ! Εγώ ποτέ δεν είπα οτι είναι πλέον αναξιόπιστα ετσι όπως το αναφέρεις φίλε μου. Τα μοτέρ τους ήταν, είναι και θα είναι ΚΤΗΝΗ και σημεία αναφοράς, υποδείγματα καλής λειτουργίας! Αυτό ποτέ δεν το αμφισβητεί κανένας. Κάποτε στο στρατό (εκεί στα μέρη σας υπηρέτησα Δημήτρη, στα χωκ , διασταύρωση Πανόραμα-ασβεστοχώρι-χορτιάτη) ένας συν οπλίτης (διατηρούσε πολυ φιλικές σχέσεις με μέλος της οικογένειας Ανιέλι, ήταν συμφοιτητές) μου είχε πει: " Όταν δούλεψα για 3 χρόνια στη Fiat μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένα πράγμα. Κάθε νέο μοντέλο που έβγαζαν στην παραγωγή οι Ιάπωνες, οι Ιταλοί έπαιρναν το μοτέρ και το έκανα βίδες, φύλλο και φτερό, με ένα και μοναδικό σκοπό. Να πάρουν λίγο απ την τεχνογνωσία των σχιστομάτιδων, να βρούν τι υλικά χρησιμοποιούν και κυρίως σε τι θερμοκρασίες και είναι τόσο ανθεκτικά τα μεταλά τους." Εγώ είχα μείνει με ανοιχτό στόμα και τον άκουγα. Απο τότε πείστηκα οτι εκεί πέρα στην Απω Ανατολή τίποτα δεν κάνουν τυχαία. Γι αυτό και τότε όλα τους τα υλικά ήταν κατασκευασμένα και τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο, ο οποίος καταφερνε να σπάει τα νεύρα και να κόβει το μεροκάματο πολλών ιδιοκτητών συνεργείων. Εγώ ποτέ δεν έδωσα σημασία στα χαζο site τέτοιου τύπου σαν αυτό που γίνεται ο λόγος. Εγώ απλά βλέπω τι γίνεται γύρω μου απο αυτοκίνητα συγγενών, φίλων και γνωστών. Ε λοιπόν η Ε12, το Αvensis και το Yaris διατηρούν τη κλασσική Ιαπωνική μοτερούκλα με ότι πλεονέκτημα φέρει αυτό, αλλά ρε παιδιά ως εκεί πλέον! Και στο φινάλε ξύπνησαν και αυτοί και μπήκαν στο κόλπο του εμπορίου. Πως να το κάνουμε φίλε μου. Κάποτε οι σχέσεις των δυο συμβαλλόμενων πλευρών ήταν λίγο άνισες. Τι θέλω να πω με αυτό? Ο εμπορικός συμβαλλόμενος ήταν (και είναι) η Toyota. Και ο εμπορικός αντισυμβαλλόμενος, μα φυσικά ο αγοραστής του αυτοκινήτου. Και τι γινόταν? Ο δεύτερος με την καταβολή ενός χρηματικού ποσού (π.χ 4,000,000 δραχμών) έπαιρνε ένα αυτοκίνητο και πολυ απλά το είχε για πάντα, έτσι όπως ακριβώς βγήκε απο τη μαμά του, με τα ίδια ανταλλακτικά, όσα χρόνια και αν περνούσαν. Το αγόραζε ο πατέρας (τότε ο γιος έπαιζε με τα playmobil του), στη συνέχεια το έπαιρνε ο γιος και φτάνουμε στο σημείο να βολτάρει ο δεύτερος τον εγγονό του πρώτου. Νομίζετε πως η αντιπροσωπεία αυτά τα γεγονότα δεν τα είδε? Δεν τα κατέγραψε? Και να λοιπόν τα τρανά σημερινά αποτελέσματα! Παιδιά να μου το θυμηθείτε όλοι, κάποια στιγμή θα χάσουν το τόπι οι Ιάπωνες. Και η βλαμένη οικονομική θεωρία του τύπου "τα φτιάχνουμε στην Ευρώπη ώστε να μειώσουμε κατά πολύ το κόστος παραγωγής" θα τους γυρίσει μπούμερανκ. Θα την φάνε απο κει που δεν το περιμένουν. Γιατί πολύ απλά εγώ θα γυρίσω και θα πω. " Χάλασε την ποιότητα η νέα γεννιά toyota?Αντίο, πάω στον Ευρωπαίο που είναι και πιο χλιδάτος αμαλάχι, πολλοί απο δαύτους έχουν και πιο φτηνά ανταλλακτικά!" Έτσι θα πω αλήθεια. Γιατί μήπως με το πεζάκι έχω αντιμετωπίσει μηχανικό πρόβλημα? Κανένα. Και με 80 Ευρώ αλλάζω δισκόπλακες και τακάκια μαζί στα χιλιόμετρα που αλλάζει πλέον και η Toyota! Απλή λογική φίλε Δημήτρη και τα υπόλοιπα παιδιά. Είναι μπέρδεμα το εμπόριο και ουδείς ξεφεύγει απ τα δίχτυα του και τη μάσα!