[spyros_45]

Εγώ φίλε μου θα πω ένα πράγμα. Απο τα χέρια μου κατα καιρούς έχουν περάσει διάφορα αυτοκίνητα. Άλλα τα είχα στο στενό οικογενειακό περιβάλλον και άλλα συμβίωσα μαζί τους κατα τη διάρκεια εργασίας για αρκετό καιρό. Αυτοκίνητα που έχω οδηγήσει αρκετά και γνωρίζω καλά είναι τα εξής: honda civic 1.5 lsi, fiat punto 60, hundai matrix, opel corsa, nissan almera 1.4, suzuki swift 1.0. Τη δεδομένη περίοδο που μιλάμε κάποια απ τα παιδιά γνωρίζουν οτι έχω ένα peugeot 106. Και ξέρεις γιατί τα γράφω όλα αυτά....γιατί καλά να με έχει ο ΘΕΟΣ ακόμα και να με αξιώσει να αγοράσω μια M3 ή ένα EVO, με τίποτα μα με τίποτα δεν θα βγει απ το μυαλό μου και απ την καρδιά μου το carina II 1.6. Και αυτό όχι γιατί ήταν κάτι το ιδιαίτερο και ξεχωριστό...ίσα ίσα είναι το παλιότερο απ όλα. Απλά αυτό το αυτοκίνητο με έβγαλε στο δρόμο...με συντρόφευσε στις πρώτες εκδρομές μου....πήγα βόλτα την πρώτη μου σοβαρή γκόμενα...μαζί του σπούδασα στα ΤΕΙ....έκανα όσο με έπαιρνε τις πρώτες μου κόντρες....δεν είχα φράγκο στην τσέπη μου και έτρεμα μήπως μου βγάλει κάποιο πρόβλημα(λες και θα το πλήρωνα εγώ).....είδα για πρώτη φορά τον χάρο με τα μάτια μου. Το αυτοκίνητο αυτό υπάρχει ακόμα στην οικογένεια...είναι αραχτό και ξεκουράζεται. Κάθε φορά που το βλέπω νιώθω πως μου μιλάει...σα να μου λέει "τι κάνεις φιλαράκι?" "θυμάσαι τι περάσαμε μαζί?" Το πρώτο αμάξι που πέρασα στο ονομά μου είχα ανατριχιάσει....ένιωθα πως τελείωνε μια γλυκιά εποχή....γιατί το carina ΄΄ηταν και είναι στου πατέρα μου...αλλά ήταν είναι και θα είναι για πάντα στην καρδιά μου!!!